تو که نیستی هوا یه جوریه انگار خفست

بذار ببینمت قول میدم اخرین دفعست

تو که نیستی درارو بستم حبسم با خودم

یه چند تا میله کم داره اتاق عین قفس

تو که نیستی و شبو جاده تا هر جا که بره

به هر جا میرسم هی هی خاطره

تو که رفتی خودت خاطره ها تو عشق تو

به هر در زدم این دل نشد از یاد ببره

تو که رفتی من دق کردم

دو سه شبم هق هق کردم

انقد از عشق خوندم

که همرو عاشق کردم

چرا منو ول کردی

چرا دل دل کردی

چرا دل و احساس و یهویی باطل کردی

اصلا بذار اسممو دیوونه

بذار هر کی نمیدونه

بدونه که دیگه نمیتونه

دل من بدون دلت

انقدر از دست تو حرص خوردم

تنهایی از تو به ارث بردم

تو که نیستی چقدر تنگه

دله من به جونت

نرو خالی نکن دست منو

این من وابسته

نرو بسه دیگه بسه

نبودت قلبمو شکسته

تو دلت مهمونم کردی

بعدشم پنهونم کردی

رفتی تو زندونم کردی

گوشه ی این خونه

تو منو مجنونم کردی

بعدشم مجبورم کردی

که برم و دورم کردی

اینجوری نمیمونه

اصلا بذار اسممو دیوونه

بذار هر کی نمیدونه

بدونه که دیگه نمیتونه

دل من بدون دلت

انقدر از دست تو حرص خوردم

تنهایی از تو به ارث بردم

تو که نیستی چقدر تنگه

دله من به جونت

نرو خالی نکن دست منو

این من وابسته

نرو بسه دیگه بسه

نبودت قلبمو شکسته

انگار همین دیروز بود که اولین بار اینجا
نشسته بودیم آروم منو تو با هم تنها
روزای بی تکرار و آرامش حرفامون
ما و یه چطر بسته قدم زدن تو بارون

تو با من زندگی کردی دل من با تو صادق بود
تمومه جمله های تو پُر از عطر شقایق بود
تو با من زندگی کردی دل من با تو صادق بود
تمومه جمله های من آهای خوشگل عاشق بود

هوای عاشقی کنار تو یادش بخیر
روزای خوب زندگی کنار تو یادش بخیر
جرأت سختی و سفر بخاطر عشق تو بود
یه عالمه دیوونگی کنار تو یادش بخیر
یه عالمه دیوونگی کنار تو یادش بخیر

گفتم بهت بیا بریم از این دیار نیومدی
گفتم بیا بریم منو تنها نذار نیومدی
زمان گذشت و بی صدا فاصلمون زیاد شد
از این همه دوری ما دل زمونه شاد شد

هوای عاشقی کنار تو یادش بخیر
روزای خوب زندگی کنار تو یادش بخیر
جرأت سختی و سفر بخاطر عشق تو بود
یه عالمه دیوونگی کنار تو یادش بخیر
یه عالمه دیوونگی کنار تو یادش بخیر

اسمم داره یادم میره چون تو صدام نمی کنی
حالا که عاشقت شدم تو اعتنا نمی کنی

دلتنگتر میشم ولی نشنیده میگیری منو
هنوز همه حال تو رو از من فقط میپرسنو

با اینکه با من نیستی دیوونه میشم از غمت
اصلا نمیخوام بشنوم که اشتباه گرفتمت

داشتن تو کوتاه بود اما همونم کم نبود
گذشته بودم از همه هیچ کس به غیر تو نبود

حقیقتو میدونی و ازم دفاع نمیکنی
کنار تو میمیرمو تو اعتنا نمیکنی

مردم تورو از چشم من امشب تماشا میکنن
فردا غریبه ها منو پیش تو پیدا میکنن

کاش اتفاقی رد بشی از کوچه های دلخوری
به روم نیارم که چقد میخوام که از پیشم نری

هر بار با شنیدن صدای تو آروم شدم
حتی واسه ی رفتنت پیش همه محکوم شدم